Bij een zwangerschap van de 2e (of 3e) kunnen er heel veel emoties en reacties spelen. Als ouders zijnde weet je ongeveer wat er tijdens de zwangerschap en geboorte gaat gebeuren. Vervolgens komt er wel een hele verandering binnen het gezin. Als ouders moet je ineens je aandacht anders verdelen. Je relatie behoeft aandacht, je oudste en je jongste. Er komt dus een hele andere dynamiek en dat in die drukke eerste periode.
Rollen
Bij de geboorte van de eerste verandert je rol van geliefden ineens en komt er de rol van papa en mama bij. Als er een tweede bij komt, wordt ook je enig kind ineens de oudste en als er al een jongste was, krijgt het ineens de rol van de middelste. Dus ook voor de kinderen verandert er veel. Hoe de kinderen hier mee omgaan is erg wisselend. Soms verloopt het vanzelf en heel natuurlijk, maar dat is niet altijd zo.
Reacties kinderen
Vooral als de jongste nog jong is, kan het hem overvallen. Het hoort wel dat er een baby in mama’s buik zit, maar wat houdt dat nu precies in? Is het echt hetzelfde als spelen met de pop? Het verzorgen van de pop? Wanneer komt die baby dan? En meestal is de baby er dan ineens en het maakt nog geluid ook! En papa en mama ben ik kwijt, want die zijn “altijd” met de baby bezig en ik dan? Of, wat fijn! Een echte pop die ik mag helpen verzorgen! Er kunnen dus echte vadertjes en moedertjes ontstaan of kleine driftkopjes. Heb je ineens een driftkopje in huis? Wees gerust, je bent dus niet de enige en het gebeurt erg vaak. En eerlijk is eerlijk, niet iedereen is hier eerlijk in en zegt het liefst dat alles goed gaat en de oudste het geweldig vindt…. Toch is het beter om het eerlijk te erkennen en om te kijken of je handige tips kunt ontvangen. Dat geeft immers al een stukje rust.
Gevoelens die vrijkomen
Voor kinderen zijn de gevoelens die vrijkomen, ook vaak dubbel. Het is gezellig en leuk dat er een baby is, maar ik ben aan de andere kant ook jaloers, omdat de aandacht naar de baby gaat en ik dus niet meer alle aandacht krijg. Deze gevoelens kunnen op allerlei momenten naar voren komen.
· Is eis alle aandacht op het moment dat de baby gevoed wordt
· Ik krijg allemaal driftbuien en ik kan het allemaal niet goed verwoorden en verwerken
· Ik wil en zeg ook dat de baby weg moet of weer terug moet in de buik
· Ik vind het eerst allemaal prima, maar zodra het ouder wordt en aan mijn spullen komt, wordt ik erg boos en bijt ik van mij af
· Ik vind het erg leuk, omdat ik de grote broer en zus ben en het mij nodig heeft. Alleen snap ik het niet, dat ik dat niet meer mag, als het ouder wordt. Ik ben toch sterk en kan het nog steeds tillen of bemoederen of bevaderen.
· Ik ben erg lief voor de baby, maar boos op papa en mama, want die doen mij dit aan.
· Thuis ben ik erg lief, maar buitenshuis gooi ik alles er uit.
· Het hele ritme en de structuur is weg en hier kan ik niet goed mee om gaan
· Houden papa en mama nog wel van mij? Waarom komt er anders een nieuw kind? Willen ze mij weg hebben?
· Mag ik ook gewoon weer baby zijn en alle aandacht krijgen? Ik wil niet meer groot zijn…
Maar ook als ouders komen er andere gevoelens vrij:
· Kan ik de tijd wel eerlijk verdelen?
· Hoe gaat het met onze eigen relatie? Hebben we wel tijd voor elkaar? Of hebben we helemaal geen tijd meer?
· Hoe reageert de oudste? Heb ik hem wel goed voorbereid?
· Kan ik de oudste en durf ik de oudste wel alleen met hem in een ruimte achter te laten?
· Kan ik de jongste wel wegleggen of doe ik hem dan tekort, als ik wat met de oudste wil doen?
· Moet ik alles aanpakken of kan ik mijn partner om extra hulp vragen en mag ik dat verwachten?
· Ik heb helemaal geen tijd meer voor mezelf. Ben alleen nog maar moeder en soms partner en ben bekaf en moe en heb even wat tijd nodig voor mezelf. Ik mis mijn hobby’s en eigen vriendenuitjes.
Praktische tips
· Bereid jezelf en de kinderen voor op de baby en zeg ook eerlijk dat er dingen gaan veranderen
· Spreek als ouders af dat je open blijft communiceren en je gevoelens deelt. Ben er voor elkaar en neem eventueel wat van elkaar over.
· Blijf de oudste(n) vertellen dat je van hem houdt en geef ook individuele aandacht.
· Organiseer eventueel een papa/mama en oudste dag en ga samen een leuke bijzondere activiteit doen
· Geef het kind duidelijkheid en geef dus aan welk gedrag gewenst is. Keur dan het gedrag af en het kind zelf niet. Je bent erg lief, maar dat geschreeuw vind ik erg vervelend.
· Erken de gevoelens: Ik snap dat je het vervelend vindt dat ik even met de baby bezig ben, maar je moet je even zelf vermaken en dan kom ik hierna even bij je kijken.
· Moedig liefdevolle acties aan naar de baby toe en geef dan complimenten.
· Maak de oudste onmisbaar voor mij, als ouder, en geef het kleine en belangrijke taken. Zo merkt het dat je hem ziet en nodig hebt en voelt het zich belangrijk.
· Plan een vast moment op de dag om samen wat de doen, zonder de baby er bij. Dus echt even quality time samen.
Vergeet niet, dat dit een echte impact heeft op iedereen. Het is een behoorlijke verandering en als je kind zich anders uit, komt dit omdat het zich veilig voelt thuis. Het mag zichzelf zijn. Let dus ook op kleine veranderingen en ondersteun en help hem. Oefen samen om het eventuele vervelende gedrag om te zetten in iets positiefs en wees er voor elkaar! Blijf genieten van je nieuwe gezin en focus je op de mooie momenten!
