Vraag aan ouders wat ze belangrijk vinden in de opvoeding en wat ze willen bereiken en je zult allemaal verschillende antwoorden krijgen. De meest gegeven antwoorden zijn:
Ik wil dat mijn kind vol zelfvertrouwen de wereld ik kan gaan
Als dit je belangrijkste doel is, dan zul je je kind veel complimenten geven over wat hij heeft gedaan. Denk je er ook aan om deze complimenten te geven tijdens het proces? Anders is hij altijd resultaat gericht, maar je wil ook graag dat hij dingen gaat uitproberen om weer wat nieuws te leren. Je wilt ook graag dat je kind zichzelf leert kennen en zijn sterke en zwakke punten kent. Wel focus je je op de sterke punten, want daar groeit hij immers van.
Ik wil dat mijn kind zelfstandig is
Als dit belangrijk voor je is, dan wil je graag je kind begeleiden en vervolgens het zelf laten doen. Je leert hem van alles en ook al jong aan. Vervolgens krijgt hij de kans om het geleerde ook toe te passen en er verantwoordelijk voor te zijn. Je kind leert bijvoorbeeld al vroeg om te koken en kookt ook iedere week een dag. Denk je er dan ook aan dat hij niet alles direct zelfstandig kan? Hij heeft wel eerst een voorbeeld nodig.
Ik wil dat mijn kind sociaal is
Als dit belangrijk is, dan wil je graag dat je kind met iedereen om kan gaan en neem je hem ook graag mee. Je leert hem omgaan met anderen, door zich ook in de anderen te verplaatsen en het omgaan met de groepsregels. Denk er wel aan dat je kind niet iedereen aardig hoeft te vinden, soms heb je gewoon geen klik met iemand. Natuurlijk leer je hem ook daar mee om te gaan.
Ik wil dat mijn kind zijn gevoelens kan uiten
Gevoelens en emoties horen bij ons en zijn een onderdeel van je zijn. Ben je verdrietig, dan mag je huilen en ben je boos, dan mag je boos zijn. Hierbij is het belangrijk om deze gevoelens van jongs af aan te benoemen. Je zegt dan dat je ziet of snapt dat hij boos is en dat het wat met hem doet. De gevoelens moet je ook goed begeleiden. Iedereen uit het graag op zijn eigen manier. In de omgeving kan dit soms lastig zijn. Er zijn nog genoeg mensen die zeggen dat jongens niet horen te huilen of dat je nu zo groot bent, dat je niet mag huilen.
Ik wil dat mijn kind zichzelf mag zijn
Iedereen is uniek en mijn kind dus ook. Hij mag dus lekker zichzelf zijn en dat stimuleer je ook. Doe je dit ook als je kind beneden komt en trots is op de gekozen kleding en zichzelf al heeft aangekleed met een paarse korte broek en een groen hemd met blauwe dino’s in de winter?
Ik wil dat mijn kind respectvol is
Respect staat bij veel ouders ook hoog op het lijstje. Je leert hem hoe je respectvol reageert en hoe je mensen hoort aan te spreken. Leer je hem ook hoe hij moet omgaan als iemand hem niet respectvol benadert?
Ik wil dat mijn kind goede schoolresultaten heeft
Mijn kind krijgt alle steun en kansen om te gaan leren en dat is nu eenmaal erg belangrijk in deze maatschappij vinden deze ouders. Soms resulteert dit in erg veel hulp en begeleiding. Leer je je kind dan ook om het zelfstandig te kunnen? Of blijf je hem ook tijdens de studie nog hulp geven. Ik ken namelijk ook ouders die elke avond hun kind gaan overhoren. Alleen leert je kind dan niet dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn werk en werkhouding. Hij leunt altijd op anderen en kan de schuld dan ook mooi afschuiven. Hij leert immers ook erg veel van een onvoldoende. Wat is er misgegaan en moet ik de volgende keer anders doen.
Ik wil dat mijn kind voor zichzelf kan opkomen
Meestal hoor je dit bij ouders die zelf een vervelende basisschooltijd hebben gehad. Als je een klap krijgt, dan leren ze hun kind om een flinke klap terug te geven. Alleen spiegelt je kind jou ook en kan het dit niet altijd. Vervolgens word je zelf verdrietig en boos. Het beste is om hier een gesprek over te hebben samen. Leg uit dat het jou ook is overkomen en wat jou heeft geholpen of juist niet. Bedenk vervolgens samen een werkende strategie en geef dit eventueel ook aan bij school.
Ik wil dat mijn kind ambitieus is
Alleen het beste is goed voor mijn kind. Hij krijgt dus alle kansen en moet deze ook grijpen. Toch zien we vaak als de ouders teveel pushen in een bepaalde richting en het kind niet deze kant op wil, dat het later een burn out krijgt of echt helemaal afknapt op zijn werk. Dan moet hij dus ineens gaan nadenken wat hij eigenlijk wel wil en zich alsnog omscholen. Was hij direct in deze branche begonnen, dan was hij waarschijnlijk veel gelukkiger geweest en misschien zelfs al behoorlijk geklommen bij het bedrijf of spontaan een extra verdiepende opleiding gaan doen. Speelt dit? Laat hem dan eens terugkijken naar de kindertijd. Wat was toen favoriet qua speelgoed of hobby?
Zoals je terugleest heeft iedereen zijn eigen opvoeddoelen en opvoedstijlen. Als ouder zijnde geef je natuurlijk het goede voorbeeld. Brand elkaar als ouders dus ook niet af. Heb respect voor ieders opvoedstijl en haal er datgene uit dat voor jou werkt, zo kunnen we van elkaar leren en met elkaar groeien.
